صندوق سرمایه گذاری

صندوق سرمایه گذاری کلکسیونی از انواع دارایی‌های مالی است که افراد دارای سرمایه می‌توانند از آن بهره ببرند. هدف از ساختن این سبد سرمایه گذاری، ایجاد تعادل میان میزان سود و احتمال ضرر است. در این مقاله به تشریح کامل انواع صندوق‌های سرمایه گذاری بورسی بر اساس سه روش دسته‌بندی پرداخته شده است.

1- چرا سبدی از دارایی‌ها تشکیل دهیم؟

سبدسازی یعنی به جای اینکه همه سرمایه خود را روی یک سهم بگذارید، پولتان را بین چند سهم مختلف پخش کنید. وقتی شما فقط روی یک سهم سرمایه‌گذاری می‌کنید، هر اتفاق بدی که برای آن شرکت بیفتد، مستقیماً روی سرمایه شما تأثیر می‌گذارد؛ مثلاً تغییرات اقتصادی یا اخبار منفی در مورد آن شرکت. اما وقتی یک سبد متنوع دارید، حتی اگر یک شرکت دچار مشکل شود، بقیه سهم‌ها می‌توانند ضرر را جبران کنند. به این ترتیب، ریسک سرمایه‌گذاری شما کمتر می‌شود. حالا سوال این است که چطور از بین این همه سهم، بهترین‌ها را انتخاب کنید تا سبدی متعادل و مطمئن داشته باشید؟

2- چگونه این دارایی‌ها را انتخاب کنیم؟

دو راه برای انتخاب دارایی‌ها و تشکیل سبدی با ویژگی‌های اشاره شده وجود دارد؛ روش اول کسب دانش لازم برای ورود به بازار سرمایه، بررسی اطلاعات دارایی‌های مختلف، انتخاب دارایی‌ها بر اساس ترجیحات شخصی (میزان ریسک‌پذیری)، ترکیب آن‌ها با سایر دارایی‌ها، وزن‌دهی هر یک از دارایی‌ها و همواره به روز کردن اطلاعات و اعمال تغییر در پرتفو در صورت نیاز. راه اول در واقع برای افراد صاحب تجربه و تخصص در بازار سرمایه است که وقت کاری خود را تخصیص به این کار می‌دهند و هزینه بابت مشاوره دریافت می‌کنند.

روش دوم انتخاب دارایی‌ها، مشاوره گرفتن و استفاده از متخصصان است. این روش مناسب افرادی است که دانش سرمایه‌گذاری کسب نکرده‌اند، فرصت چندانی برای جمع‌آوری اطلاعات ندارند و تاکنون تحلیل اطلاعات نکرده‌اند؛ ولی علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در بورس و بازارهای مالی هستند. از این رو شرکت‌های سرمایه‌گذاری، گروه‌های مالی و افراد حقیقی با ایجاد صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا فرصت‌های مشاوره‌ای، امکان انتخاب را برای سرمایه‌گذاران نوع دوم فراهم آورده‌اند.

3- سرمایه‌گذاری در صندوق‌ها چه مزایایی دارد؟

بیان شد یکی از راه‌های سرمایه‌گذاری استفاده از دانش و تجربه‌ی دیگران است؛ اما، این صندوق‌ها چه مزیتی دارند که ترجیح افراد به خرید آن‌ها باشد؟ می‌توان موارد زیر را از دلایل سرمایه‌گذاری در صندوق‌های موجود در بازار سرمایه برشمرد.

انتخاب تخصصی دارایی‌ها

متخصصین حوزه سرمایه‌گذاری با دانش، تجربه و اطلاعاتی که دارند می‌توانند انتخاب مناسبی برای سرمایه‌گذاران داشته باشند. در نتیجه صندوق‌هایی زیر نظر سبدگردان‌ها با نظر متخصصین تشکیل می‌شود و اطلاعات دائم به‌روز می‌شود؛ بدین ترتیب همزمان با اینکه دارایی‌ها با کیفیت بالایی مدیریت می‌شود، هزینه تحلیل و بررسی و مدیریت نیز بین سرمایه‌گذاران سرشکن می‌شود.

صرفه‌جویی در زمان و هزینه

با توجه به هزینه‌های گردآوری اخبار و اطلاعات، تحلیل سهم‌ها و دارایی‌ها، حقوق تحلیل‌گر و تغییر دائم شرایط بازار، سرمایه‌گذاران می‌توانند صرفه‌جویی انجام دهند و بدون طی کردن این مراحل به سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه بپردازند.

قابلیت نقدشوندگی

قابلیت نقدشوندگی (Liquidity) به معنای سهولت تبدیل دارایی‌های غیرنقدی به پول نقد است. از دیگر مزیت‌های تهیه صندوق‌ها عدم نیاز فروش تک به تک سهم‌هاست تا سرمایه‌گذار از صف‌های خرید و فروش رهایی یابد و سرمایه‌اش نقد شود.

امکان مقایسه و انتخاب

علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در صورتیکه تخصص لازم را نداشته باشند، به عملکرد صندوق‌ها در کسب بازدهی می‌نگرند و با مدنظر قراردادن سطح ریسک‌پذیری یا ریسک‌گریزی خود، از میان سبدهای موجود امکان انتخاب دارند.

مدیریت ریسک

وقتی در یک صندوق سرمایه گذاری با دارایی‌های متنوع سرمایه‌گذاری می‌کنید، آرامش بیش‌تری نسبت به سرمایه‌گذاری مستقیم در بازار تجربه خواهید کرد. دلیل این امر به ساختار متنوع سبد صندوق‌ها برمی‌گردد. اگر یک اتفاق ناگهانی یا حادثه‌ای خاص در یکی از بازارها رخ دهد، صندوق‌های متنوع تأثیر کمتری از آن می‌گیرند، چرا که سرمایه‌گذاری آن‌ها تنها به یک بازار یا یک سهم محدود نمی‌شود. به بیان ساده، صندوق‌های متنوع ریسک غیرسیستماتیک، یعنی ریسک مرتبط با یک سهم یا صنعت خاص، را کاهش می‌دهند. نتیجه این کار، ثبات بیشتر بازدهی صندوق و کاهش استرس سرمایه‌گذاران است.

4- انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری در بورس

صندوق‌های سرمایه‌گذاری بر حسب نحوه‌ی معامله، ترکیب دارایی و حوزه فعالیت به موارد متعددی تقسیم می‌شوند. در ادامه هر یک از این صندوق‌ها به اختصار بیان شده است.

4-1- بر اساس نحوه معامله

اگر قصد سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه را دارید بر اساس سلیقه‌ی معاملاتی خود می‌توانید یکی از دو مورد صندوق سرمایه‌گذاری قابل معامله یا صدور و ابطالی را در نظر بگیرید و یا از ترکیبی از این دو روش استفاده کنید. در واقع تفاوت اساسی دو صندوق سرمایه گذاری نحوه‌ی خرید و فروش آن‌هاست که این امکان را به مشتری می‌دهد تا برای سرمایه‌گذاری یا به صورت مستقیم از طریق پنل کاربری اقدام کنند یا کارگزاری این فرآیند را پیش ببرد.

صدور و ابطالی

قبل از توضیح این صندوق لازم است مفهوم صدور، ابطال و ارزش خالص دارایی بررسی شود. مفهوم صدور (Issuance) به معنای ورود سرمایه به صندوق و ابطال (Redemption) به مفهوم برداشت سرمایه از صندوق می‌باشد. به بیان دیگر صدور یعنی خرید واحدهای سرمایه‌گذاری به همراه پرداخت هزینه خرید (قیمت صدور)؛ ابطال نیز به طریق مشابه قابل تعریف است.

NAV مخفف خالص ارزش دارایی‌ (Net Asset Value) است. این شاخص در صندوق‌های سرمایه‌گذاری کاربرد زیادی دارد و نشان‌دهنده ارزش هر واحد از صندوق است. برای محاسبه‌ی NAV، تمام دارایی‌های صندوق سرمایه گذاری مثل سهام، اوراق و پول نقد را جمع و بدهی‌ها و هزینه‌ها را از آن کم می‌کنند. عددی که به دست می‌آید را بر تعداد واحدهای صندوق تقسیم می‌کنند. مثلاً اگر یک صندوق سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیارد تومان دارایی و ۱۰ میلیارد تومان بدهی داشته باشد و ۱۰ میلیون واحد سرمایه‌گذاری هم داشته باشد، NAV هر واحد ۹ هزار تومان می‌شود.

هزینه‌ای که برای خرید واحدهای صندوق پرداخت می‌کنید، بر اساس NAV صدور محاسبه می‌شود و وقتی می‌خواهید از صندوق خارج شوید، مبلغی که دریافت می‌کنید بر مبنای NAV ابطال خواهد بود. به زبان ساده، قیمت فروش هر واحد صندوق همان NAV ابطال است. نکته‌ای که باید بدانید این است که NAV صدور معمولاً کمی بیش‌تر از NAV خالص است؛ چون شامل هزینه‌هایی مثل کارمزد معاملات هم می‌شود.

چرا این صندوق می‌تواند برای متقاضیان سرمایه‌گذاری جذاب باشد؟ یکی از مزایای این نوع صندوق‌ها نقدشوندگی بالاست؛ یعنی هر زمان که بخواهید می‌توانید اقدام به فروش واحدهای خود کنید یا واحد جدیدی بخرید بدون اینکه مجبور به تحمل صف‌های معاملاتی باشید؛ همچنین امکان سرمایه‌گذاری مبلغ کم و خرید تعداد پایین واحد صندوق هم وجود دارد و اطلاعات صندوق شفاف است. تسویه حساب‌های مربوط به خرید و فروش (صدور و ابطال) در پایان روز معاملاتی انجام می‌شود. برای خرید واحدها هم می‌توانید حضوری به شعب صندوق سرمایه گذاری مراجعه کنید یا از طریق پنل کاربری آنلاین اقدام کنید. این ویژگی‌ها صندوق‌های سرمایه‌گذاری را به گزینه‌ای راحت و مطمئن برای سرمایه‌گذاری تبدیل می‌کند.

قابل معامله (ETF)

صندوق‌ قابل معامله در بورس، یک نوع صندوق سرمایه‌گذاری است که واحدهای آن مثل سهام شرکت‌ها، در بورس معامله می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود خرید و فروش واحدهای ETF در ساعات کاری بازار به راحتی و سریع انجام شود. این صندوق‌ها معمولاً شامل ترکیبی از سهام، اوراق قرضه یا دارایی‌های مختلف هستند. هزینه‌های مدیریتیETFها نسبت به صندوق‌های سنتی کمتر است و می‌توانید با هر مبلغی در آن‌ها سرمایه‌گذاری کنید. به همین دلیل، انتخاب مناسب برای افرادی که به دنبال سرمایه‌گذاری ساده، شفاف و با نقدشوندگی بالا هستند، خواهد بود.

تفاوت صندوق‌های ETF با صندوق‌های صدور و ابطال

تفاوت اصلی صندوق‌های ETF با صندوق‌های صدور و ابطال، در نحوه خرید و فروش واحدها و تعیین قیمت آن‌هاست. در صندوق‌های صدور و ابطال، قیمت هر واحد بر اساس NAV صدور و NAV ابطال تعیین می‌شود. NAV صدور شامل هزینه‌هایی مثل کارمزد معاملات است و معمولاً کمی بالاتر از NAV خالص است. در این نوع صندوق‌ها، تعداد واحدهای قابل خرید و فروش ثابت نیست و به تقاضای سرمایه‌گذاران بستگی دارد.

از طرف دیگر، در صندوق‌های ETF قیمت واحدها به صورت لحظه‌ای در بازار بورس مشخص می‌شود و شما می‌توانید هر زمان که بخواهید آن‌ها را خرید و فروش کنید. این قابلیت باعث افزایش نقدشوندگی و سهولت معاملات می‌شود. همچنین، برخلاف صندوق‌های صدور و ابطال که ممکن است چند روزی طول بکشد تا تسویه صورت بگیرد، در ETFها، معاملات به سرعت انجام و تسویه می‌شود. به علاوه، برای خرید واحدهای ETF، نیازی به مراجعه حضوری ندارید و می‌توانید از طریق پنل کارگزاری‌ها اقدام کنید. این تفاوت‌ها باعث می‌شود هر کدام از این دو نوع صندوق برای گروه خاصی از سرمایه‌گذاران جذاب باشد؛ صندوق‌های صدور و ابطال برای افرادی که دید بلندمدت دارند و ETFها برای کسانی که به دنبال معاملات سریع‌تر و نقدشوندگی بالا هستند.

4-2- بر اساس ترکیب دارایی

- صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت (Fixed Income Investment Fund)

اگر ریسک‌پذیری کمی دارید و بیش‌تر به دنبال ثبات و دریافت سود ثابت هستید، صندوق‌های سرمایه‌گذاری درآمد ثابت پیشنهاد مناسبی برای شما خواهد بود. از مزیت‌های این صندوق برای کسانی که دنبال هیجان در بازار سرمایه نمی‌گردند، کاهش عدم قطعیت و ریسک‌های سرمایه‌گذاری، مشخص بودن سود صندوق و توزیع روزشمار یا ماهانه آن است. البته دسته‌‌ای از این صندوق‌ها سود ماهانه تقسیم نمی‌کنند. بخش عمده‌ی دارایی صندوق‌های درآمد ثابت اوراق دولتی با ریسک صفر و سپرده‌های بانکی و اوراق با ریسک پایین هستند.

- صندوق سرمایه گذاری سهامی (Equity Investment Fund)

نقطه مقابل صندوق‌های درآمد ثابت، صندوق‌های سرمایه‌گذاری سهامی هستند که عمده دارایی‌های سبد خود را از سهام تشکیل داده‌اند. در نتیجه بازدهی مورد انتظار آن‌ها بالاتر و همزمان ریسک متناسب با بازدهی‌ای دارند. یعنی بسته به انتخاب شما از میزان ریسک، می‌توانید سبدی داشته باشید از دارایی‌های پر بازده در پیش‌بینی‌ها و در عین حال پر ریسک؛ در اینصورت به شما یک سرمایه‌گذار تهاجمی (Aggressive) می‌گویند. اگر برعکس، تمایل به سرمایه‌گذاری در بازار بورس را دارید اما ترجیح می‌دهید از سود با ریسک کمتر لذت ببرید شما استراتژی محافظه‌کارانه (Defensive) را اتخاذ کرده‌اید. در نهایت اگر مخالف افراط و تفریط هستید می‌توانید به جمع میانه‌روهای بازار سرمایه (Moderate) بپیوندید. تقسیم‌بندی‌های جزئی‌تری نیز وجود دارد که به دور از هدف این بخش است.

• صندوق اهرمی (Leveraged Fund)

مفهوم اهرم از همان مفاهیمی است که در دبیرستان نیز با آن روبه‌رو بودیم. با داشتن بازویی توان بلند‌کردن اجسام سنگین‌تر با نیروی کم‌تر حاصل استفاده از اهرم‌ها بود. در بازارهای مالی نیز اهرم با همین هدف آورده شده است؛ یعنی با حدی از دارایی سود به مراتب بیش‌تری کسب شود. البته باید به این نکته توجه داشت که هرچقدر میزان انتظار از بازدهی بالا رود میزان ریسک نیز افزایش می‌یابد. استفاده از اهرم برای کسانی که به «یک شبه ره صد ساله را رفتن» اعتقاد ندارند توصیه نمی‌شود.

• صندوق شاخصی (Index Fund)

بر اساس شاخص‌های بازار سهام مانند شاخص هم‌وزن، شاخص بازار اول و دوم، شاخص آزاد شناور و از همه معروف‌تر شاخص کل بازار، برخی از صندوق‌ها در تلاش هستند نزدیک به یکی از این شاخص‌ها دارایی خود را مدیریت کنند. از شاخص‌های معروف بازار جهانی شاخص S&P500 است. کشورهای دیگر نیز شاخص‌هایی دارند مثلا شاخص بازار آلمان، سوئیس و ژاپن به ترتیب DAX، SMI و NI225 می‌باشد. بازدهی این صندوق‌ها تقریبا برابر بازدهی شاخص خواهد بود. شاید از خود بپرسید پس مزیت تشکیل چنین سبد دارایی‌ای چیست؟ کاهش هزینه‌های سبدگردانی مهم‌ترین ویژگی این صندوق‌هاست. در واقع خرید صندوق شاخص اتخاذ استراتژی غیرفعال (Passive) است که از قضا برای افرادی با وقت یا منابع مالی محدود هستند انتخاب مناسبی خواهد بود، به علاوه ریسک کمتری در پی دارد.

- صندوق سرمایه گذاری مختلط (Balanced Fund)

کسانی که میانه‌رو هستند احتمالا از صندوق سرمایه‌گذاری مختلط بیش‌تر از صندوق‌های مطرح شده تا به اینجا استقبال خواهند کرد. در صندوق سرمایه‌گذاری مختلط که از ترکیب چندین صندوق از نوع سهامی و درآمد ثابت تشکیل شده است، می‌توان همزمان از مزیت‌های هر دو نوع صندوق بهره‌مند شد. بهتر است بیان شود اختلاط دو صندوق سرمایه گذاری درآمد ثابت و سهامی انتخاب اشخاصی خواهد بود که در بازار سرمایه میانه‌رو هستند و تعادل در بازدهی و ریسک مطلوب آن‌ها می‌باشد.

- صندوق کالایی (Commodity Fund)

صندوق کالایی از دیگر صندوق‌های بازار سرمایه است که دارایی در آن به صورت کالا یا اوراق برپایه آن می‌باشد. صندوق سرمایه گذاری طلا در این دسته حساب می‌شود. دارنده‌ی صندوق طلا هم از رشد جهانی قیمت طلا سود می‌برد هم از نوسان این کالا در بازار آزاد. مزیت دیگر صندوق طلا آرامش روانی‌ای است که برای صاحب آن ایجاد می‌کند. به طور مشخص دارنده‌ی طلای فیزیکی متحمل خطر سرقت یا گم شدن طلا می‌شود و از نوسانات و شوک‌های طلا در امان نخواهد بود. صندوق‌های کالایی قابل معامله در بازار سرمایه طیف وسیعی از کالاهای کشاورزی، فلزات، فلزات گران‌بها و انرژی را در بر می‌گیرد. به ویژه برای علاقه‌مندان سرمایه‌گذاری در حوزه کالا مزیت‌هایی همچون امکان معامله در بورس و در بازار ثانویه، قابلیت متنوع‌سازی، تقلیل هزینه‌ها، حداقل سرمایه لازم برای ورود به بازار کالا و بازارگردانی مطرح است.

- صندوق‌ سرمایه گذاری زمین و ساختمان (Land and Building Investment Fund)

مزیتی که این صندوق برای سرمایه‌گذاران ایجاد کرده، فراهم آوردن امکان سرمایه‌گذاری برای هر شخص با هر میزان دارایی در بازار املاک است. تمامی سرمایه‌های جمع شده در این صندوق تخصیص به ساخت خانه و ساختمان می‌شود. بدین ترتیب صاحبان سرمایه در نتیجه پروژه‌های عمرانی اعم از سود یا زیان و نوسانات قیمت ملک سهیم هستند و سرمایه‌های خرد نیز امکان مشارکت و سهیم ‌شدن در خروجی پروژه‌ها را دارند. ضمن اینکه سهام این نوع صندوق نیز قابلیت خرید و فروش دارد.

- صندوق سرمایه گذاری پروژه (Project Investment Fund)

یکی از روش‌های تامین مالی ساخت یا تکمیل پروژه، با طرح توجیهی معین ذکر شده در اساس‌نامه‌ی صندوق، به کارگیری صندوق سرمایه‌گذاری پروژه می‌باشد. پس از دریافت مجوزهای لازم از سازمان بورس و اوراق بهادار و با تجمیع دارایی‌های صاحبان سهام، سرمایه‌گذاران به صورت مستقیم در پروژه دخیل شده و تمامی اطلاعات در طرح توجیهی بیان می‌گردد. شفافیت این صندوق‌ها مزیتی برای سرمایه‌گذاران به فکر تولید است. سرمایه‌داران همانطور که در ابتدای پروژه به خوبی از ابعاد پروژه مطلع می‌شوند، در ادامه نیز میزان پیشرفت و وضعیت مالی به صورت شفاف به اطلاع آن‌ها خواهد رسید. پروژه‌ها تا پیش از تکمیل از معافیت مالیاتی برخوردار هستند.

- صندوق سرمایه گذاری جسورانه ( Venture Capital Fund)

افرادی که ریسک‌پذیری بالایی دارند و مایل به حمایت از کسب‌وکارهای نوپا هستند یا در میان ایده‌های استارت‌آپی به دنبال خلق ارزشی با قابلیت سرمایه‌سازی زیاد می‌گردند، از این مدل صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک بهره می‌برند. نام دیگر این صندوق سرمایه‌گذاری خطرپذیر است. این صندوق‌ها مجرایی برای اتصال سرمایه‌های سرگردان اشخاص به شرکت‌های پرپتانسیل نیازمند سرمایه است. دانستن این نکته ضروری است که بخشی از این دارایی که با چندین کسب‌وکار نوپا متنوع شده است، با دارایی‌های بدون ریسک یا درآمد ثابت از نظر سطح ریسک تعدیل می‌شود. یک اثر مثبت این صندوق‌ها بر رشد اشتغال، درآمد ملی و افزایش سطح رفاه است.

- صندوق سرمایه گذاری اختصاصی بازارگردانی (Market Making Dedicated Fund)

صندوق‌های سرمایه‌گذاری اختصاصی بازارگردانی، ابزارهایی هستند که هدفشان کمک به بهبود نقدشوندگی و ثبات قیمت سهام در بازار است. به زبان ساده، این صندوق‌ها وقتی وارد عمل می‌شوند که قیمت سهام یک شرکت بیش از حد نوسان داشته باشد یا تقاضای خرید و فروش به تعادل نرسد. با خرید و فروش مداوم سهام، این صندوق‌ها باعث می‌شوند که قیمت‌ها به شکلی منطقی‌تر نوسان کنند و سهامداران بتوانند راحت‌تر سهام‌شان را معامله کنند. این صندوق‌ها توسط نهادهای تخصصی مدیریت می‌شوند و برخلاف صندوق‌های دیگر، به جای تمرکز بر بازدهی مستقیم، تمرکز اصلی‌شان روی تنظیم عرضه و تقاضا و پشتیبانی از سهم‌های خاص است. بنابراین، صندوق‌های بازارگردانی می‌توانند نقش کلیدی در جلوگیری از نوسانات شدید و حفظ تعادل بازار داشته باشند، به ویژه در بازارهای پرچالش و ناپایدار. این نوع صندوق‌ها معمولاً به سفارش شرکت‌ها یا نهادهایی که سهامشان در بازار معامله می‌شود، تشکیل شده و نقدشوندگی سهام را حفظ می‌کنند. سرمایه‌گذاران عادی معمولاً به طور مستقیم در این صندوق‌ها مشارکت ندارند؛ بلکه این صندوق‌ها بیشتر توسط خود شرکت‌ها یا سهامداران عمده پشتیبانی می‌شوند تا از پایداری قیمت سهم حمایت کنند.

- صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات

خرید، اجاره یا فروش ملک با سرمایه‌های خرد از طریق این صندوق منتهی به سود ناشی از معاملات و تقسیم آن میان دارندگان سهم‌ها می‌شود. همانند صندوق زمین و ساختمان این صندوق نیز برای دارندگان سرمایه اندک فرصت مشارکت در معاملات پرحجم و پرهزینه ملکی را فراهم می‌آورد.

- صندوق سرمایه گذاری خصوصی (Private Equity Fund)

صندوق حاضر با مساعدت کسب‌وکارهای خصوصی دارای مشکل سبب راه‌اندازی مجدد طرح‌ها و پروژه‌های نیمه تعطیل می‌شوند. با این صندوق شرکت‌های خصوصی که هنوز وارد بورس نشده‌اند از تسهیلات بازار سرمایه محروم نمی‌مانند. خرید این صندوق به افرادی که دید بلندمدتی از کسب دارایی دارند توصیه می‌شود. طبق اصلی که چندین بار تکرار شد این صندوق نیز با تامین نقدینگی کسب‌وکارهای تحت پوشش خود تنوع به سبد می‌دهد و ریسک پرتفو را کم می‌نماید.

- صندوق در صندوق (Fund of Funds)

صندوق در صندوق را شاید بتوان یکی از بهترین صندوق‌های به خوبی متنوع شده دانست. چراکه این صندوق از ترکیب صندوق‌های کم یا بدون ریسک، سهامی و سایر صندوق‌های معاملاتی خواهد بود که میزان ریسک را همانند سبد مختلط کاهش می‌دهد و بازدهی پایداری را می‌سازد. داشتن این صندوق به معنای داشتن طیف وسیعی از دارایی‌ها و سهم‌ها تحلیل شده و در نهایت ریسک تعدیل شده است.

4-3- بر اساس حوزه فعالیت

صندوق سرمایه گذاری نیکوکاری (Charity Investment Fund)

همانطور که از نام صندوق برمی‌آید، جمعی از نیکوکاران پول خود را در اختیار صندوق‌های این‌چنینی قرار می‌دهند تا از عواید حاصل از منابع سرمایه‌گذاری مدون و مشخص در امور خیریه بهره گرفته شود. در این نوع صندوق فرصت استفاده از سرمایه سرمایه‌گذار و کسب سود از سرمایه جهت استفاده در امور خیریه ایجاد شده است. لازم به ذکر است که محل سرمایه‌گذاری و محل صرف سود در امور نیکوکارانه در امیدنامه صندوق به صورت مشخص وجود دارد. برخی از صاحبان سهم از این صندوق سرمایه گذاری نیز تمایل به اهدای اصل سرمایه و سود حاصل از آن به صندوق را دارند. برخی دیگر نیز فقط کل یا بخشی از سود سهم را برای مشارکت در امور خیر در اختیار مدیران صندوق قرار می‌دهند.

صندوق بازنشستگی (Pension Fund)

یکی از راه‌حل‌های افراد برای آسایش خیال خود از ورود جریان نقدی در دوران بازنشستگی انتخاب صندوق بازنشستگی است. این صندوق معمولا با دید بلندمدت تهیه می‌شود و بازدهی پایداری را دنبال می‌کند. در واقع مدیر این صندوق از دارایی‌های در اختیارش ارزش کل صندوق را ارتقا می‌بخشد و شرایط مساعدی برای تقسیم سود به صاحبان صندوق ایجاد می‌کند. از معروف‌ترین صندوق‌های این دسته‌بندی، صندوق بازنشستگی تامین اجتماعی است. صندوق‌های بازنشستگی تکمیلی دیگر مثال‌های این مدل صندوق به حساب می‌آیند؛ مانند صندوق بازنشستگی شرکت بیمه ایران و سایر بانک‌ها. صندوق‌های بازنشستگی با تعاریفی که از انواع صندوق‌ها بر اساس ترکیب دارایی پیش‌تر بیان شد، در رده صندوق‌های شاخصی، سهامی و صندوق در صندوق قرار می‌گیرد.

صندوق بیمه (Insurance Fund)

صندوق‌های بیمه‌ای برای پوشش ریسک‌های مختلف زندگی افراد طراحی شده‌ که این ریسک‌ها بسته به شرایط کشورها متفاوت هستند. این صندوق‌ها با ترکیب سهام شرکت‌های مختلف، به سرمایه‌گذارانی که دید بلندمدت دارند، کمک می‌کنند تا با سرمایه‌گذاری در این حوزه‌ها، از ریسک‌های آینده خود در امان بمانند. برای مثال، در حالی که در اروپا افزایش هزینه‌های انرژی دغدغه اصلی است، سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های انرژی می‌تواند افزایش هزینه‌های انرژی را جبران کند؛ یا رشد سهم فایزر می‌تواند بخشی از ضرر مالی ناشی از بحران کرونا و رکود اقتصادی را جبران کند. مثال دیگر خرید صندوق سرمایه گذاری طلا و کالا در کشورهایی با تورم بالاست که تغییر دائمی قیمت‌ها را پوشش دهد. بنابراین سبدگردان‌ها با در نظر گرفتن این چالش‌ها، سبد مناسبی از سهام را به مشتریان پیشنهاد می‌دهند.